Robert (59 jaar) woont sedert 35 jaar in Ursel (Rozestraat) en werkt als metaalarbeider bij Bekaert (Aalter). Als de omstandigheden het enigszins toelaten legt hij het woon-werk verkeer af met de (elektrische) fiets.
Ik ben erg sportief van aard : vroeger had ik nog 2 karate-clubs. Maar met het ouder worden doe ik het noodgedwongen wat rustiger aan. Wel probeer ik nog zoveel mogelijk in beweging te blijven, en fietsen van en naar het werk is dan wel zo fijn !!
Robert kwam op 9 mei 2022 even na 22:00 terug van de late shift. Door zich op het werk nog een douche te nemen, was hij de laatste fietser van de dag op het parcours tussen Aalter-brug en Ursel. Het was reeds donker (zonsondergang was die dag om 21:21).
Op het eind van de bomenrij ter hoogte van het restaurant Woestijne versperde plots een hoog betonblok ongeveer twee derden van het fietspad. Deze versperring was niet verlicht (zoals ook het hele fietspad onverlicht is), noch werd deze duidelijk zichtbaar aangekondigd. Ik weet nog dat ik dit blok nog onmogelijk kon ontwijken, en ben er vol tegenaan gereden. Wellicht ben ik overkop over het blok heen gegaan, maar daar heb ik verder geen herinnering meer van… De sporen van mijn band en schoenen zijn te zien op de foto’s achteraf.
Rond 22:30 ben ik weer bij bewustzijn gekomen en heb toen mijn vrouw gebeld die mij is komen ophalen. Ik ben eigenlijk maar pijn beginnen krijgen toen we al eventjes met de auto aan het rijden waren, en pas dan besloten we om naar de kliniek te gaan. Achteraf bleek dat mijn sleutelbeen, mijn schouder, evenals twee ribben waren gebroken; er zou ook nog wel ergens een spier gescheurd kunnen zitten, maar dat zien we later dan wel weer. Sedertdien slaap ik al zittende : de pijn is niet te harden bij het liggen.
Ik had dood kunnen zijn.
Mijn fiets heeft gedurende vele jaren de erbarmelijke staat van fietspaden op dit traject gedragen, maar deze “stoot” was er duidelijk te veel aan.
Ik speelde al een tijdje met het idee om eens met enkele mensen die dit traject goed kennen samen te zitten, om alle gevaarlijke punten op te lijsten, en dit als handvat te gebruiken om de situatie grondig veiliger te maken. Nu besef ik dat ik hiermee veel te lang heb gewacht.
===================================================================
” Wie is nu zo dom om met de fiets naar het industriepark te rijden, dat is pas gevaarlijk ! “
(Patrick Hoste, gemeenteraad 12 november 2012, tgv goedkeuring ‘mobiliteitsplan Aalter’)
Zijn tijd ver vooruit ?
Categorieën:Uncategorized
Ge zijt van Aalter 
Groot Aalter heeft nog een lange weg af te leggen om een fietsveilige gemeente te zijn. Eerst en vooral moet de politiek daarvoor resoluut kiezen! Het zou zinvol zijn om een meldpunt te openen waar fietsers en voetgangers onveilige situaties kunnen doorgeven.
Beste Robert, ik hoop dat je goed herstelt, en er niets aan overhoudt… tevens wil ik ingaan op de reactie van Patrick Hoste in 2012. Men wil nu meegaan met het verhaal van mobiliteit… overlast door autoverkeer, propere lucht… enz. Maar sommige uitspraken en handelingen gaan totaal in tegen dit gegeven. Zones 30 invoeren, onduidelijkheid troef, en dan maar flitsen op plaatsen waar men gemakkelijk kan beboeten. Nu zeggen dat dit naar het “goede doel” gaat !!! ??? Zoals die uitspraak : men draait zijn klak, zoals het hen uitkomt. Ik hoor het hem nog zeggen bij het mobiliteitsplan : “de mensen van en naar Bellem hebben de Weibroekdreef als hoofdstraat, men zal het wel leren om hun snelheid aan te passen”… Al eens met de fiets/auto langs daar gereden ? 2 bredere auto’s die moeten kruisen of een fietser voorbijsteken ? Wat een hoofdweg !!!
De blokken hebben daar niet lang gestaan. Ze waren volgens mij om sluipverkeer tegen te gaan terwijl in de Brugstraat gewerkt werd. Niet verplicht en idd gevaarlijk!