Als persgroep Ursel zijn we permanent op zoek naar wat leeft binnen ons dorp. In die zoektocht kwamen we als vanzelf bij Casa del Niño, waar we het volgende hartverwarmende verhaal mochten neerschrijven. Geniet U even mee…

Een tiental jaar geleden verhuisden Angelique met echtgenoot, twee kinderen, én hun paard Jan naar de rand van Ursel-Wessegem. Ze hadden hun oog laten vallen op een klein huisje met zicht op het Koningsbos. Zij gaf les in de St-Medardusschool te Ursel, en Jan huppelde vrolijk in de wei.

Door een dramatisch ongeval enkele jaren later werd het onmogelijk om als lerares aan de slag te blijven. Toch besloot Angelique om met haar beide passies aan de slag te blijven : kinderen en paarden. En zo werd het initiatief “Casa del niño” (‘huis van het kind’) 5 jaar geleden geboren.

Er wordt een breed gamma aangereikt : leren leren, werken aan leerachterstand, huiswerkbegeleiding, hoogsensitiviteit, zelfbeeld, faalangst, pony-plezier en initiatie in paardrijden, kampen en evenementen.

Angelique gebruikt de paarden om het gesprek met haar gasten aan te knopen, als spel-element, of gewoon als rustgevend kader. Ze wil daarmee een aanvulling bieden op zorg op school en professionele therapie. De kern-activiteit bestaat uit borstelen, opzadelen, instappen, en meewandelen, waardoor als vanzelf een babbelmoment ontstaat : gedragen door het paard en het uitzicht. Daarnaast worden er nevenactiviteiten georganiseerd in de lijn van muzische vorming of sportbegeleiding.

Ondertussen dienen zich ook volwassenen aan om zich in deze therapeutische oase onder te dompelen. Daarom is Angelique begonnen zich bij te scholen in de toegepaste psychologie.

Casa del niño is een kleinschalig initiatief in een huiselijke en natuurlijk sfeer. Er is daarenboven geen grote overdekte ruimte voorhanden. Dit doet heel sterk denken aan het onderwijssysteem in Zweden, waarbij kinderen bijna het hele jaar door buiten zijn…

Qua bezetting probeert Angelique steeds van de paarden uit te gaan, zodat ze niet te veel of te weinig worden ingezet. Op die manier slaagt ze erin om het samenzijn met 3 paarden en 2 pony’s op een warme manier zin te geven. De gasten komen dan ook uit de ruime omgeving. Dat is alvast een sterke prestatie, aangezien dit project-met-een-hart door geen enkele instantie erkend of ondersteund wordt.

Financieel is dit project nauwelijks kostendekkend. Maar als je Angelique vraagt naar haar persoonlijke voldoening ? 10/10 !!

Papa ?

Ja, meisje.

Mag ik ook zo een paard ?

Hmmm…

===============================================================

Onderwerpen of ideetjes voor artikels mogen steeds worden doorgegeven via persgroep.ursel@gmail.com !!