Wij hebben een tante in het verre buitenland, en die komt heel af en toe eens op bezoek. Dan nemen we haar mee naar de mooiste plekjes vlakbij.

De laatste keer dat ze langskwam dateert al weer van 10 jaar geleden. We wilden met haar een mooie wandeling maken vanuit Urseldorp naar de Drongengoedhoeve. Op dat moment rolde het plan Pira nog slechts pas van de persen. Dat plan voorzag in een oversteek over de landingsbaan ter hoogte van de Vlooidreef tegen 2020. Aangezien ze geen 10 km meer kon stappen zijn we uiteindelijk maar met de wagen naar daar gereden. Je moest toen immers nog rond via de Urselseweg. We hebben het Krakkepad gewandeld alwaar we prachtige Schotse Hooglanders konden spotten. Een fantastische belevenis, met een prima afsluiter in de hoeve.

Onze lieve tante is van plan om ons nog eens met een bezoekje te vereren zodra dat vieze corona-beest het toelaat. Ik ben alvast op zoek gegaan naar de best mogelijke manier om alsnog het oorspronkelijk geplande traject Urseldorp – Drongengoed-Hoeve te kunnen uitvoeren. En dus begaf ik mij via Onderdale naar de Vlooidreef, ben even blijven hangen bij de idylische paalkampeerplek (met drinkpoel voor hert en ree), om op het einde ervan uitgenodigd te worden… om naar de gevangenis te gaan.

Er is blijkbaar in die 10 jaar iets fout gelopen bij de uitvoering van het plan Pira, want ik bevond mij als het ware in een stukje realiteit-geworden monopolie spel. Een oversteek mag nog steeds niet, en een heen-en-terugje tussen Urseldorp en Hoeve kan bijgevolg niet onder de 10 km. Wellicht wil men die grote waterbak plaatsen ter hoogte van de landingsbaan, zoals voorzien in het plan Pira ! Om zo de omgeving van water te voorzien voor in de drogere periodes… Maar waarom zou ik daar niet eens mogen gaan naar kijken ? Of zou er nog geen brug voorzien zijn over die grote waterbak ? ‘k Weet het ook niet, en ’t heeft ook niet in de gazet gestaan.

In die 10 jaar is het met mijn tante haar gang niet echt beter gesteld geraakt, dus nam ik mij voor om haar met de auto tot aan de hoeve te rijden. Een beetje herhaling dus van wat we bij het vorige bezoek hadden gedaan. Maar ook dat zal binnenkort niet meer kunnen, hoor ik hier en daar voorbijwaaien. Binnenkort zal het verboden worden om te parkeren in het bos.

Ik begrijp het allemaal niet zo goed meer; ze hebben mij dan ook niet komen vragen wat ik ervan vond…

Wellicht gaan we voor haar bezoek dan maar thuisblijven, en samen naar de dia’s kijken van haar vorig bezoek…